Zira’at – Suficka Mistyka Przyrody i Siedem Filarów Ścieżki
Perskie słowo Zeraát, urdyjskie Zira'at, a arabskie as-Sirat, w tarnsliteracji as-Sirāt (arabskie: الصراط aṣ-ṣirāṭ) oznacza dosłownie "most pomiędzy światami", "wąską drogę", a także w sensie mistycznym "ścieżkę duchowego rozwoju". Zira'at to most pomiędzy światem materii i ducha Bożego, w tym cudowne miejsca na Ziemi, w których przebywanie i duchowa praktyka dają szczegolnie mistyczne oraz uzdrawiające rezultaty. Można powiedzieć, że rajski Ogród jest wszędzie tam, gdzie jest Zira'at, "Niebiański Most" pomiędzy światami. Praktykujący na sufickiej ścieżce duchowego rozwoju często urządzają piękny różany ogród symbolizujący ich stan wnętrza oraz charakter, ogród róż jako miejsce duchowej praktyki, medytacji i modlitwy. As-Sirāt to cienki jak włos most po którym dusze muszą po śmierci przejść aby móc wejść do Raju Boga.
Największy ze starożytnych mędrców Sufi powiadał, że tak naprawdę jest tylko Jedna Księga, święty manuskrypt przyrody, jedyna księga, która może oświecić czytelnika. Sufi wielce dbają o umiejętne czytanie znaków i ukrytych przekazów płynących od Boga (Allah) poprzez żywą przyrodę i jej żywioły. Szczególnie Sufi indyjscy i perscy doskonale rozwinęli umiejętność życia w harmonii i zgodzie z żywą przyrodą, z życiem stworzonym przez Boga i Jego Anioły. Dobre rozumienie, czucie przyrody, natury to bardzo podstawowa umiejętność uduchowionego czy rozwiniętego człowieka, a głębszy rozwój duchowy człowieka zwykle rozpoczyna się w istotny sposób od harmonizowania z życiem przyrody i pogłębionej wrażliwości na cierpienie zwierząt, roślin oraz żywiołów takich jak Ziemia, woda, ogień, powietrze czy eter.
Zira'at - Zeraat - as-Siraat - Ostatni Most |
Zira’at to pojęcie indyjskie zaczerpnięte z urdyjskiego języka, którym operują starożytni Sufi Chishty (Ćiśti), oddające Prostą Drogę, czyli arabskie pojęcie As-Siraat! Praktyka Zira’at to praktyka zakładania i uprawiania Ogrodów o mistycznym, ale i użytkowym charakterze, praktyka wynajdywania i ochraniania pięknych miejsc w naturze i tworzenia parków czy rezerwatów. Przyroda to dzieło Boga (herbr. Eloah, arab. Allah) i musi być szczególnie chroniona przez ludzkie istoty. Poprzez kontemplację żywej przyrody jest Most, krótka i prosta Droga do głębszej Boskiej rzeczywistości. Modlenie czy medytowanie musi iść w parze z ograniczeniem niszczycielskich zapędów ludzkich istot wobec Przyrody. Żywe istoty w Przyrodzie są w stosunku do ludzkości jak młodsi bracia i młodsze siostry, a ten, kto nie dba o ochronę Przyrody nie jest nawet początkującym adeptem Ścieżki Ducha, Sufi Tariqat.
Wielkie kataklizmy dotykają ludzi z uwagi na ich brak szacunku do ziemi, wody, ognia i powietrza, do wszelkiego żywego stworzenia. Jest to w interesie ludzi, aby zakładać Ogrody oraz Parki i Rezerwaty Przyrody zgodnie z prawami przyrody i żyć w łączności z kwiatami, drzewami, ptakami, ze wszystkim, co współtworzy Przyrodę, która także jako całość jest żyjącym i czującym organizmem, stworzeniem Bożym. A Bóg, choć dobry, nie pozostawi bez kary tego, kto szkodę wyrządza jego stworzeniu, i każdy będzie rozliczony ze szkodliwej wobec stworzeń Boga aktywności!
Zira’at, as-Sirat oznacza agrokulturę, wysoką kulturę uprawy ziemi w sposób nie szkodzący Przyrodzie, stąd aktywnością suficką jest tworzenie i utrzymywanie ogrodów, parków czy rezerwatów przyrody, zaangażowanie w czystą i uduchowioną pracę na roli. Tworzenie ekologiczno-rolnych społeczności o strukturze równo udziałowych spół dzielni czy farm pracujących w zgodzie z prawami przyrody i osadzonych na wspólnej praktyce pracowników z żywiołami przyrodę tworzącymi. Zira’at (w sanskrycie Viraat, Virāt) przedstawia mistyczne przebudzenie, a praktykowanie opiera się na głębszym zrozumieniu symboliki pracy Gospodarza (Farmera) na roli w związku z oraniem, bronowaniem, sianiem, żniwami i innymi procesami uprawiania ogrodu czy gospodarstwa. Jest to filia sufickiej pracy wschodnich zakonów Sufi Chishty i wychodzących z nich bocznych linii, która opiera się także na głębszym kontemplowaniu i zrozumieniu symboliki elementów przyrody, jak kwiat, drzewo, strumień i wiele podobnych.
W Polsce możesz poszukać autoryzowanych przewodników sufickich, którzy pomogą ci głębiej praktycznie zapoznać się z tym odniesieniem do duchowości sufickiej, która jest głęboką częścią każdego autentycznego indyjskiego Zakonu Sufi (Sufi Tariqat). Sufi pamiętają, że pod as-Sirat, pod Niebiańskim Mostem Dusz znajdują się płomienie wiecznego Ognia, które pochłaniają wszystkich tych, którzy są zbyt ciężkimi aby przejść po cienkim i wąskim Moście, w Ewangeliach Jezusa symbolizowanym przez "ścieżkę wąską i ciasną" wiodącą do Życia Wiecznego. Wedle perskich nauk Zeraát jest ścieżką praktyczną dla tych uczniów i uczennic sufickiej ścieżki, którzy są należą do najwierniejszych z wiernych, co oznacza, że Bayat, Inicjacja, Przyjęcie do Zira'at nie jest dla każdej chętnej osoby. Most jest dla tych, którzy po nim przejdą, a nie dla tych, którzy zeń spadną w ognistą wiecznego Ognia przeznaczonego dla złych dusz niewiernych. Wtajemniczeni w Sufickiej Loży Zira'at musza być pewni swojego oddania Bogu i Mistrzom Silsilah, muszą należeć do w pełni wiernych, którzy już nie zejdą z obranej Drogi Sufi, nie odpadną. Kto bowiem odpada z Zira'at, spada nieuchronnie w Ogień Otchłani.
Ziraat to także słowo sanskryckiego pochodzenia oznaczające "Most", w oryginale Virat. Główną ideą Ziraatu jest Natura, którą właśnie określamy mianem mostu. Jest to most pomiędzy Bogiem, a człowiekiem. Wedle nauk Ziraatu droga człowieka do Boskości wiedzie poprzez związek z Naturą. Mistycy wszystkich wieków wskazywali na związek człowieka z Naturą jako na istotny krok na ludzkiej ścieżce duchowego rozwoju. Wystarczy przypomnieć sobie Św. Franciszka z Asyżu i jego związek z ptakami czy rybami, do których często wygłaszał kazania. Jakieś siedem wieków przed świętym Franciszkiem podobnie jak on obcowała ze zwierzętami św.Brygida z Kildare w Irlandii co zostało uwiecznione na wielu rzeźbach i miniaturach. Można wspomnieć o Świętym Hieronimie, który zamieszkiwał z dwoma lwami w jaskini, traktując ich jak bliźnich. Są to przykłady z religii chrześcijańskiej, a można by w każdej religii znaleźć element przyrody i harmonii mistyków z przyrodą.
Taka religia jak irański zaratustrianizm czy też tradycje Indian amerykańskich zawsze były i są głęboko związane z przyrodą, z naturalnym środowiskiem człowieka. Ziraat nawiązuje do nauk wszystkich religii o naturalnym środowisku człowieka i choć nie jest sam w sobie religią to można powiedzieć że religijnością, mistyczną religijnością. Słowo religijny oznacza kogoś lgnącego do Boga, do naturalnego stanu bytu, do Oświecenia. Ziraat korzystając z dorobku wszystkich najbardziej religijnych i uduchowionych ludzi świata we wszystkich czasach próbuje wskazać ten kierunek. Można spytać dlaczego mędrcy i święci wszystkich czasów osiągali najwyższy stan ludzkiej świadomości, oświecenie czy zbawienie w takich zakątkach, które były dzikie i ustronne i najmniej skażone ludzką ręką. Czyżby akurat takie miejsca wybrał sobie Bóg aby przekazać mistyczne i gnostyckie objawienia? Dzisiaj takie miejsca ograniczone są do parków narodowych oraz rezerwatów i jest ich coraz mniej.
Zira'at po urdyjsku, a as-Siraat po arabsku, to misteryjna suficka ścieżka, z siedmioma stopniami uczniowskiej inicjacji ezoterycznej opartach na siedmiu mistycznych filarach Odwiecznej Ścieżki Mądrości! Dosłownie to "Most Natury", "Niebiański Most". Droga do Boga przez kontakt z Przyrodą i Suficka Loża Nauk i Praktyk Misteryjnych. Tak przynajmniej uczył Nizamuddin Auliya oraz Hazrat Inayat Khan, ale w innych grupach może jest trochę inaczej. Ziraat na zachodzie ma już ptzynajmniej prawie 110 lat istnienia i działalności! Podstawową tradycyjną praktyką Loży Zira'at w Ogrodzie Przyrody jest intensywnie powtarzana Szahada: praca Oracza, oprócz tworzenia i uparwiania samego Ogrodu!
Most Natury to połączenie z Duchem Boga poprzez doświadczanie Przyrody, konteplacje pięknych miejsc w Przyrodzie. Niemniej, Zira'at wyróżnia siedem misteryjnych stopni coraz głębszego wtajemniczenia. W luźnym ujęciu mistycznym Zira'at to pięć podstawowych filarów czy Arkanów duchowej ścieżki rozwoju znanych jako Arkan ad-din lub Arkan-al-Islam (Filary Pokoju i Oddania), poszerzonych o dodatkowe dwa konieczne dla pełni sufickiej praktyki. Zira'at to taki mistyczny Zakon Misterium. Pierwszy filar – szahada – włącza formalnie do duchowej wspólnoty, a w Persji nazywany jest stopniem Oracza.
1. Szahada lub Kalimah jako praktyka Tauhid, zwykle po raz pierwszy połączona z Bayat (Błogosławieństwem Inicjacji i Przysięgą Wierności). Szahada, dosłownie zaświadczenie o jedności Boga. W mistyce perskiej stopień zwany Oraniem Pola oraz stopniem czy arkanem Oracza. Oczywiście, założenie i pielęgnacja Ogrodu Różanego konieczne jest dla zainicjowania tego Arkanu Zira'at. Trzeba pamiętać, że na duchowej ścieżce ku Bogu, każda Inicjacja, Wtajemniczenie czy Błogosławieństwo jest także Ślubowaniem Wierności i Przymierzem z Bogiem. Symbolicznie Tęczowy Most to Przymierze Noego z Bogiem.
2. Salat, codzienna modlitwa mistyków, jako sprawiedliwość (Adl) oddawana Bogu Stwórcy, w tym intensywne recytacje Modlitwy Otwarcia, Fatihy. W mistyce perskiej stopień Broniarza zwany Bronowaniem Pola. Symbolicznie Przymierze Wiary Abrahama (Ibrahima).
3. Zakat, dosłownie jałmużna, datek lub podatek, kojarzony z dobroczynnością, skojarzony z naukami prorockimi (Nubułłat). W mistyce perskiej jest Zasiewania Pola, stopień Siewcy zasiewającego dobry los i dobrą przyszłość poprzez dobroczynność. Należy pamiętać, że fundusz społeczny wspólnoty służy zarówno dobroczynności jak i utrzymywaniu ośrodków sufickich oraz mistrza ścieżki, jeśli w całości poświęcony jest nauczaniu. Symbolicznie Przymierze Mojżesza z Bogiem, gdzie Adept kultywuje zasady wspólnotowe.
4. Saum, post, asceza mistyczna, praktykowany u podstaw jako Ramadan (całodzienny post bez jedzenia i picia) przez 30 dni. Sufi oczywiście pogłębiają poszczenie. W mistyce perskiej stopień Żniwiarza, tego, kto zbiera żniwa z pola. Saum to praktyki prorockie powiązane z sukcesją Świętego Proroka (Imamat). Symbolicznie Przymierze Jezusa (Isa) z Bogiem, który pościł na pustyni odganiając dzięki ascezie pokusy Złego.
5. Hadżdż (Hadżidż) - duchowa pielgrzymka do najświętszego miejsca, jakim jest Ka'ba. Pamiątka po wniewbowstąpieniu Proroka Abrahama (Ibrahima). Zasługa na rzecz Dnia Sądu Ostatecznego i Zmartwychwstania (Mi'ad). W mistyce perskiej aspekt praktyki Młóckarza, który wydobywa ze żniwa najlepsze ziarno, najlepszą zasługę w oczach Boga i aniołów. Symbolicznie Przymierze Świętego Proroka Muhammada z Bogiem.
Pięć pierwszych podstawowych Arkanów (Filarów Ścieżki) symbolizowanych jest także w pięciu porach codziennej Modlitwy (Salat, Namaz, Nimaz). Kolejne dwa filary są nieformalne i służą pogłębieniu doświadczenia mistycznego.
6. Dżihad, zasadniczo tzw. duży Dżihad, rozumiany przez sufich jako walka z własnym ego, walka ze swoim nafs (podświadomymi uwarunkowaniami). Zew walki duchowej przeciwko siłom zła atakującym mistyków, ich zmysły i umysły. Codzienna walka przeciwko swoim własnym skłonnościom czy impulsom do grzechu. Tylko w ostateczności walka zbrojna, np. w obronie Ojczyzny wobec jakiegoś najazdu, agresji z zewnątrz. Dżihad sufich to zwykle intensywniejsza praktyka duchowa w czasie okresowych duchowych odosobnień. Dżihad to także Nahi Anil Munkar - zabranianie tego, co złe oraz Tabarra - potępianie wszelkiego zła i grzechu, dezaprobata wobec niegodziwości. W mistyce perskiej stacja Spichleżnika, który przechowuje w skarbcu to co najlepsze i posiewa to wokół siebie.
7. Ruhaniat, Latihan Kedżiwan - Duchowość, Praktyka Duchowa, to także Amr-bil-Maruf - życie podług tego, co dobre i sprawiedliwe oraz Tawalla - okazywanie miłości wobec dobra. Stacja prawdziwego Gospodarza Duchowej Ścieżki, Malik-ul-Mulk as-Siraat. Siódmy Arkan to także Walajah - dosłownie "Kuratela" - miłość wobec Boga, proroków, świętych, imamów, szajchów i duʻāt (misjonarzy).
"Bóg stworzył siedem niebios nałożonych warstwami; ... umieścił na nich księżyc jako światło, a słońce uczynił lampą!' (Q.71.15,16)
Adepci Zira'at na każdym stopniu zdecydowanie ogniskują się na pogłębianiu odpowiedniego filaru duchowej Drogi...
Sufickie linie przekazu takie jak Chishtiyya (Ćiśtiyya), Akbariyya, Subudhiyya czy Safaviyya kultywują praktyki Loży as-Siraat czyli Zira'at.
Wypowiedzi mistrzów Sufi
* Prawdziwa religijność jawi się w ochranianiu i pielęgnacji skarbów Natury, piękna przyrody, w szacunku dla Matki Ziemi.
* Chroniąc piękno Natury chronisz boską iskrę mieszkającą w twym sercu.
* Mędrca poznajemy przez jego życie w jedności i harmonii z Naturą, z Matką Ziemią.
* Czystość wnętrza, ciała, umysłu i uczuć promieniuje na zewnątrz jako czystość wód, powietrza, gleby.
* Ludzie prawdziwie religijni wiedzą, że Bóg mieszka tak w niebie, jak i na Ziemi. Dlatego szanują i ochraniają wszystko co Bóg stworzył, w tym Matkę Ziemię.
Wkład Zira'at na Zachodzie to m.in. znakomita książka "Dieta dla małej planety" - Diet for small planet, Moore-Lappe F.Ballatine Boks NY 75, gdyż nauka w niej zawarta przez autora wywodzi się z Sufickiej Loży Ziraat.
Zapraszamy na naukę i praktykę w Zakonie Sufi w Polsce.
"ŚPIEW SŁOŃCA"
Wielki, wszechmocny, łaskawy Panie!
Bądź pochwalony, uczczony i błogosławiony
Tobie jednemu się to należy.
I żaden człowiek nie jest godzien
nadać Ci Imienia
Bądź pochwalony Panie mój wraz ze
wszystkimi Twoimi Stworzeniami,
a szczególnie z naszym bratem Słońcem,
które stwarza dzień, daje jasność i
oświeca nas swoim światłem
i jest piękne, promieniujące wielkim blaskiem
Jest Twoim symbolem, o Najwyższy
Bądź pochwalony, mój Panie, przez
naszego brata - Wiatr
i przez powietrze i chmury i całą aurę,
Przez wszelkie darowane Twoje Stworzenia.
Bądź pochwalony, mój Panie, przez
naszą siostrę - Wodę,
która jest bardzo przydatna, spokojna,
smaczna i czysta.
Bądź pochwalony, mój Panie, przez
naszego brata - Ogień,
przez Twoją ustanowioną moc,
on jest piękny, przyjazny, bardzo
silny i potężny.
Bądź pochwalony, mój Panie, przez
naszą siostrę - Matkę Ziemię,
która nas zaopatruje i wysłuchuje,
i dostarcza rozmaitych owoców,
kolorowych kwiatów i ziół.
--- Św. Franciszek z Asyżu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz