Pir Vilayat Inayat Khan - 1916-2004

Pir Vilayat Inayat Khan - Wielki Mistrz Zakonu Sufich SOI 

Pir Vilayat Inayat Khan (1916-2004)

Pir Vilayat Inayat Khan (PVIK) - w języku urdyjskim: ولايت عنایت خان‎ - urodził się 19 czerwca 1916, w Londynie, w Anglii - zmarł 17 czerwca 2004 we  Francji w Suresnes. Pir Vilayat Inayat Khan był nauczycielem medytacji, kontemplacji i rozwoju duchowego we wschodnich tradycjach sufickich zakonu Sufi Chishti mającego siedzibę w Indii. Większość swojego dzieciństwa i młodości PVIK spędził w Anglii oraz we Francji. 

Nauczanie prowadzone przez Pir Vilayat Inayat Khan opiera się na pracy jego ojca i mistrza Hazrat Inayat Khana (1887-1927), który nauczał czegoś w rodzaju Sufizmu Uniwersalnego odnosząc się do głównych linii sufickiego nauczanie ze Wschodu, w tym głównie do tradycji Sufi Chishti i Nizamudiniyya oraz Naqshibandhi, Suhrawardi, Qadaria oraz Rifai. Sufizm rodem z Indii często przypomina, że wszystkie religie są promieniami i światłem tego samego Słońca, co jest jego specyfiką, bardzo nielubianą przez islamskich fanatyków salafickich czy wahhabickich. 

Mistrz Hazrat Inayat Khan (HIK) na krótko przed swoją śmiercią, jeszcze w 1926 roku, inicjował swego syna, Vilayat Inayat Khan (19.06.1916 – 17.06.2004) jako swojego następcę, duchowego sukcesora i mistrza założonego Ruchu Sufickiego (The Sufi Movement), chociaż ten był zaledwie małym dziesięcioletnim chłopcem, którym zajmowała się matka - Ora Ray Baker. Współcześnie, ten suficki zakon HIK oraz jego odnogi (Ruch Suficki) uważany jest za skrajnie liberalny i nawet w niektórych aktywnościach odbiegający od oryginalnych nauk sufickich kultywowanych w Indii, zajmując się chociażby propagowaniem pewnych tradycji z mistyki chrześcijańskiej, co jest oczywiście aktywnością poboczną, służącą także przedstawieniu sufickich poglądów na to jak wyglądało pierwotne chrześcijaństwo. 

Qahira Qalbi Jalelah Fraley

Jalelah Engle Fraley - Qahira Qalbi (1933-2011) 

Dnia 29 października 2011 roku odeszła jedna z największych nauczycielek sufickich, a dla tysięcy murid w Polsce, mistrzyni i przewodniczka duchowa, Qahira Qalbi (Qahira Qulbi), znana także jako Jalelah Fraley. Odeszła w pokoju, w domu swojej córki, Tana Fraley Johnson, pod dobrą opieką i z duchowym wsparciem, gdyż córka Qahiry Qalbi jest także Czeragą sufickiego Powszechnego Nabożeństwa (Universal Worship). Murszida Qahira Qalbi po raz pierwszy przyjechała do Polski na przełomie września i października 1988 roku, razem z Murszidem Atumem O'Kane'em, na zaproszenie polskiego wielkiego mistrza sufickiego, Pir-ul-Mulkh Hazrat Ofiel Chishty. 

Murshida Qahira Qalbi - Jalelah Engle Fraley

Qahira Qalbi urodziła się wcześnie rano, o poranku w dniu 10 lipca 1933 roku, w Staten Island, w Nowym Jorku, nosiła kilka imion, w tym Jalelah, Patricia, Darlene, Landa, Engle, oraz Fraley. Odeszła także o poranku, o godzinie 5 minut 16, a jej prochy po dokonanej tydzień później kremacji zostały z samolotu rozsypane do Oceanu. Tana, córka Qahiry Qalbi, bardzo serdecznie dziękuje wszystkim osobom, które wspierały jej mamę do ostatnich chwil, zarówno energetycznie i duchowo, jak i materialnymi datkami na jej utrzymanie i leczenie. Uroczyste Powszechne Nabożeństwo Pogrzebowe odbyło się 19 listopada 2011 roku w Camarillo w Kalifornii, w USA, w dużej sali udostępnionej przez Zjednoczony Kościół Metodystyczny. 

Qahira Qalbi przez wiele lat była zwierzchniczką Sufickiego Zakonu Uzdrawiania. W czasie jej licznych pobytów w Polsce wspólnie z sufickim mistrzem Pir-ul-Mulkh Ofiel Chishty inicjowała kilka tysięcy osób do Sufickiego Zakonu Uzdrawiania. Przewodniczyła także przez wiele lat sufickiej wspólnocie Abode w USA, pełniła także funkcję Starszego Nauczyciela Duchowego i Przewodniczki Odosobnień jako Murszida Zakonu Sufi w USA. Rodzice Qahiry Qalbi, Fatha and Bakhti Engle byli bezpośrednimi uczniami i bliskimi współpracownikami Hazrat Inayat Khana, który po raz pierwszy rozpowszechnił nauki sufickie tradycji Nizammunidijja Czisztijja w Ameryce i Europie. Qahira Qalbi wielce zasłużyła się polskiemu ruchowi sufickiemu, zakonowi sufi w Polsce, gdy od 1988 roku przyjeżdżając do naszego kraju nieomal co roku rozprzestrzeniała sufizm. 

Sufickie tańce pokoju z Mistrzem Ofielem

TAŃCE SUFICKIE DLA POKOJU Z MISTRZEM OFIELEM 

Mistrz Suficki Ofiel Chishty naucza tańca derwiszów od 1982 roku, a od wiosny 1988 roku sprowadził do Polski wszystkie znane formy tańców sufickich (Sufi Dance), włącznie z tańcami światowego pokoju oraz tańcami derwiszów perskich. Sufizm stanowi oddzielną charyzmatyczną szkołę mistyczną wiodącą do gnozy, która często posługuje się muzyką, śpiewem i tańcem jako intensywną metodą duchowego rozwoju. Praktyki duchowe tańczących sufich są w Polsce coraz bardziej popularne, a wszystko za sprawą Mistrza Ofiela Chishty (Ćiśti)! Współcześnie tańce derwiszów, tańce sufich kojarzy się z sanktuarium Mevlana w Konya w Turcji oraz z sufickim Zakonem Mevlevi Chishty, jednak wiele sufickich szkół, bractw i zakonów praktykuje duchowe tańczenie. 

Mistrz Sufi – Ofiel Chishty

Sufizm wskazuje nam drogę do odnalezienia naszego wyższego, czystego jaźni, wyższej duszy (malakuti), stanowiącej jakość różną od niższego ludzkiego ego (nafs), czy od niższej, zwierzęcej duszy (bashar). Sufi to poszukujący wędrowiec (salik), który kroczy drogą transformacji ku przebudzeniu poprzez odrzucenie zewnętrznych wydarzeń, scenariuszy, automatyzmów i nałogów. Osiągnięcie celu otwiera drogę do przejścia inicjacji, a potem oświecenia, iluminacji, a następnie krystalizacji ciała, energii, duszy i świadomości w zintegrowaną całość.

Taniec Sufich to intensywna praktyka, dynamiczna medytacja, przeplatająca się z relaksacją. Tańce sufickie znane też w formie tańca wirujących derwiszów stanowią psychofizyczną praktykę, której nadrzędnym celem jest odkrycie swego prawdziwego przeznaczenia i prawdziwej tożsamości. Taniec sufi reprezentuje dynamiczną formę medytacji polegającą na odpowiednim zestawie ruchów.