Inicjacja w Odwiecznej Drodze Sufi
Droga Sufi, Ścieżka Sufi, jest inicjacyjnym mistycznym zakonem poświęconym przebudzeniu duchowemu i służbie, i tak jak jej linia nauczania i praktyki trwa wieki. Oznacza to, że dla tych, którzy czują z głębi serca i duszy połączenie z wielkim dziełem Drogi Sufi, Otwartej Ścieżki, i chcieliby pogłębić jej ducha oraz metody praktyki w swoim życiu, Inicjacja do zakonu mistyków jest możliwa.
Inicjacja sama w sobie jest zwykle prostą ceremonią powitania i błogosławieństwa dla nowicjuszy szukających Ścieżki do Boga, Wielkiej Ścieżki Niebios. Kandydat musi poprosić o Inicjację i zostać uznany za gotowego do jej otrzymania czyli musi zostać zaakceptowany przez Nauczycieli Duchowych. Inicjacja jest oznaką zaangażowania danej osoby na ścieżce przebudzenia i służby duchowej w życiu. Otrzymując inicjację na Drodze Sufi, na mistycznej Ścieżce Duchowej, osoba oddaje się do dyspozycji, jak mówi ceremonia, „przewodnictwu, jakie oferuje Droga Sufi, inkluzywnemu przekazowi nauk, który ona reprezentuje, oraz ponadczasowemu strumieniowi błogosławieństw, który jest jej esencją."
 |
| Derwisze w Konya w Turcji - Taniec Wirowy Sufich |
Jeśli chcą, inicjacyjnie wtajemniczeni Drogi Sufi mogą nawiązać trwającą całe życie więź z przewodnikiem duchowym lub kilkoma różnymi przewodnikami duchowymi jacy żyją na ziemi. Naturę tego połączenia najlepiej opisać można jako duchową przyjaźń, która umożliwia indywidualne przewodnictwo i doradztwo na ścieżce wtajemniczonego Inicjanta. Nie jest wymagany żaden finansowy warunek pieniężny, a jedynie silna i powtarzająca się chęć uczestnictwa w programach dla zainteresowanych praktyką suficką.
Ponieważ starożytna Droga Sufi jest przede wszystkim mistycznym poligonem doświadczeń duchowych i wspólnotą służby, stara się unikać stania się klubem grupowym lub duchowym, pozostając otwartym dla wszystkich, którzy podzielają jej cele i ideały. Ze strony wtajemniczonego poprzez wysoko mistyczną ceremonię Inicjacji nie ma szczególnie wielkich obowiązków, z wyjątkiem szczerości, chęci studiowania nauk, i praktykowania pod kierunkiem Nauczyciela Hierofanta czyli Przewodnika Duchowego. Wtajemniczeni z pomocą inicjacji mogą zaprzestać nauk i praktyk oraz służby duchowej w zakonie sufickim lub ponownie do niego dołączyć, według własnego uznania, chociaż zakon suficki zastrzega sobie, że nie wszystkich przyjmuje ponownie.
Ponadto Droga Sufi, odwieczny zakon mistyków, dąży do inkluzywności poglądów i praktyki, kieruje doświadczeniem, a nie akceptacją określonej doktryny i, jeśli to możliwe, unika używania języka obcego lub żargonu w codzienności, starając się dokładnie tłumaczyć i wykładać duchowe oraz ezoteryczne nauki oraz praktyki. W ten sposób zakon suficki jako ciało duchowe zjednoczone energetycznie, myślowo i czuciowo, z głębi serca, jest chroniony przed staniem się instytucją dogmatyczną zamkniętą przed światem i interakcjami ze społeczeństwem, a wtajemniczony ezoterycznie przed staniem się ofiarą spaczonych poglądów ludzi egotycznych, którzy często naginają wzniosłe nauki pod doraźne potrzeby czy zachcianki.
Jednakże, na najgłębszym poziomie inicjacja jako przekaz duchowy, udzielenie praktyk i błogosławieństw, odnosi się do samego doświadczenia przebudzenia, najpierw do przebudzenia serca, potem do przebudzenia boskiej duszy, a w końcu do przebudzenia w Bogu. Jako taki, ceremonialny akt zawierzenia się i podjęcia praktyki nie może być tylko ceremonialny, gdyż rytuał inicjacyjny jest tylko przyłączeniem się do grona praktykujących duchowość, mistykę i gnozę, ezoterykę i hermetyzm, przyłączenie poprzez podjęcie stałej wytrwałej praktyki duchowej na podstawowym poziomie. Krótka ceremonia inicjacji czy pasowania na ucznia duchowego, jest w tym sensie symbolem doświadczenia przebudzenia, które może najpierw nastąpić dzięki przewodnictwu lub wskazówkom nauczyciela, albo w inny sposób w życiu, gdyż jedyną gwarancją jest łaska czyli karamat pochodząca z góry, od Boga, a najbardziej gotowość ucznia do przebudzenia duchowego. Zwykle, „przebudzenie” jest najpierw doświadczane jako pewien okres wyraźnej i głębokiej iluminacji – zaskakujący, znajomy i nie do opisania, trwający od kilku miesięcy do kilku lat. Raz dostrzeżone w ten sposób, ujawniają się z większą łatwością w całym zakresie doświadczeń życiowych i formalnego szkolenia.
Wspieranie takiego wydarzenia w postaci przebudzenia, co istotne przebudzenia duchowego, a przynajmniej przebudzenia serca, Qalb, jest głównym celem Drogi Sufi, Otwartej Drogi, Otwartej ku Bogu czy może na początek ku Wyższej Jaźni, ku Górze, ku Niebiosom, ma to znamiona gnosis, doświadczenia bezpośredniego spotkania z Bogiem, Światłem, Duchem Świętym czy Wyższą Jaźnią. Wszystkie inne jej działania – mistyczne nauki, oduczanie nawyków umysłowych, osobiste doradztwo i przewodnictwo, formy wyrażania pobożności i wspólnotowego świętowania, medytacje muzyczne, studiowanie traktatów mistycznych i ezoterycznych, kręgi uzdrawiające, ułatwianie rytuałów przejścia, służba i troska o innych – znajdują swoją autentyczność i inspirację w inicjacyjnym doświadczeniu iluminacji.
