Esencja Pięknych Imion Boga - Dusza Świętej Księgi - Nektar Pisma Świętego
(Podstawowe lekcje sufickiej praktyki ze świętymi imionami i właściwościami boskiej duszy.)
Sukcesja Świętej Księgi pochodzi z trzech najważniejszych Imion, z których Allâh Bóg jest najistotniejszym. Drugim imieniem jest Dżibril (Gabriel), Archanioł i Duch Święty chrześcijaństwa, judaizmu oraz islamu. Imię Muhammad to trzecie imię, imię Proroka Bożego posłanego z Orędziem Prawdy do ludzkości. Literki Alif (A), Lâm (L) oraz Mîm (M) symbolizują te trzy najważniejsze imiona i osoby duchowe zarazem. Utarło się stawiać Proroka Bożego, Świętego Proroka na drugim miejscu, po Allâh (Bogu), jednak Prorok Boży jest w całości zależny od osoby Ducha Świętego jaką jest w swej istocie sam archanioł Gabriel (Dżibrail). Taką wiedzę przekazali starożytni perscy i arabscy mędrcy nazywani Sufi (Sofiści). Idea tej triady jest jednak znacznie głębsza, gdyż odbija zjawisko niebiańskiej transmisji, przekazu duchowego, który zawsze przychodzi z jedynego najwyższego źródła jakim jest Bóg - Stwórca, po hebrajsku Eloah, po arabsku Allâh (także Allach), a w językach Indii Brahman. Stwórca posyła do ludzkości proroka co ustalony czas, a raz na sto lat przysłany jest wieszcz do każdego narodu czy języka. Prorocy Boży jak zwie się Świętych Proroków Posłańców Boga, wierni i posłuszni Bogu Stwórcy zstępują na ziemię i jednym z takich posłańców jest Święty Prorok Mohammad, posłany dla odbudowania sufickiej szkoły duchowej, a także dla założenia na nowo starożytnej religii Abrahama jako Piąty Prorok Przymierza z Bogiem. Anioł Dżibril (Dżibrail) opiekuje się jako Duch Święty każdym takim autentycznym posłańcem niebios (Noe, Abraham, Mojżesz, Jezus, Muhammad).
 |
| Sufi - Taniec Sufi - Indie i Iran (Persja) |
2. Inwokacja Boga-Stwórcy z pomocą frazy Yâ Allâh może być uznana za pierwszą praktykę suficką, szczególnie dla dużych grup wiernych Boga. Jest to jakby pierwsza, a właściwie koronna, setna wasifa (imię) jakim obdarza się Stwórcę. W sensie psychologicznym pierwsza litera (Alif) symbolizuje zarówno Stwórcę (Allâh) jak i Jaźń, Jam Jest, Jestem w swoim najgłębszym boskim znaczeniu. Aczkolwiek stwierdzenie Ana Allâh (Jestem Bogiem, Jam Bóg) prawdziwe jest jedynie w ustach Stwórcy, a brzmi jak kłamstwo w ustach zwykłych ludzi, nawet tych co mają wielkie moce. Kontemplacja dźwięku Alif (A) jest tożsama z kontemplacją Allâh i można je używać zamiennie, z tym że dźwięk litery działa bardziej na planie psychiki niż ducha. Gabriel jest podobnie inwokowany dźwiękiem Lam (L) i można powiedzieć, że jak ‘L’ jest sercem Allâh, tak Gabriel jest sercem Objawienia. Dźwięk ‘L’ przywołuje całą mądrość nieba i ziemi oraz przynosi fantastyczny duchowy magnetyzm. Jest to dźwięk emanowania duchem świętym, duchem prawdy.
3. Dźwięk Lâm symbolizuje też imię al-Lâtif, co oznacza, że Stwórca jest niezwykle subtelną i delikatną istotą, a my szukając natchnienia u Gabriela musimy się sami wysubtelnić, aby z energią ducha niebios synchronizować. Allâh al-Lâtif to zawołanie ‘Boże Najsubtelniejszy!’ i w tym co najwznioślejsze musimy poszukiwać swego Stwórcy, Elohima (Allâh). Dźwięk Mîm (M) przywołuje obecność Mohammada czy Morji, ale też odnosi się do niebiańskiej chwały al-Madżîd, bo Madżîd właśnie oznacza istotę chwalebną, godną szacunku, czci i wysławiania. Kombinacja wasif, wołanie Yâ Lâtif Yâ Madżîd to podstawowe określenie Allâh, z którego zrodzony został zarówno Gabriel jak i Mohammad i inni prorocy w ogromnej ich liczbie. Szanujemy i czcimy tych posłańców, Râma, Krisznę, Abrahama, Mojżesza, Jezusa i Morja. Archetyp al-Lâtif sugeruje energię żeńskiej delikatności, gdyż rdzeń ‘Lat’ kojarzony jest ze staroarabską boginią Lat, choć tutaj odnosi się od Stwórcy-Kreacji jako Jego istotna właściwość. Dźwięk M (Mîm) służy także do kontemplowania imienia Mojżesz (Müsa), który to prorok, Syn Boży jest jednym z protoplastów duchowych sufickiej linii przekazu duchowego.
4. Allâh Yâ Lâtif al-Madżîd to niewątpliwie wezwanie niebios, wezwanie pomocy Boga z prawdziwie subtelnego świata, pomocy poprzez subtelnego Archanioła i pomagające mu aniołki oraz pomocy chwalebnego Proroka, jak mówi się w Indii Awatara - Posłańca Bożego. Lâtif pozwala nam odkryć subtelne mechanizmy, subtelne prawa i zasady kierujące istnieniem świata. Kiedy poznamy te prawa i będziemy się do nich stosować, staniemy się delikatnie silni, podobni boskim aniołom. Mówimy otwarcie o tych kwestiach, aby wszyscy uczący się lub innych sufizmu znali podstawy stosowania Świętych Imion Boga oraz rozumieli subtelne, istotne znaczenia, a to jest właśnie Lâtif z dźwięku Lâm. Samo wibrowanie ‘L’ jest bardzo pomocną, magnetyczną praktyką, która przynosi pomoc od archanioła Objawienia Bożego, którym jest Gabriel. Siedzenie z nogami skrzyżowanymi po turecku oraz inwokowanie imienia Yâ Lâtif i koncentracja na imieniu (istocie) Archanioła Gabriela może być dobrą praktyką rozwijaną w sufickich klasach. Podobnie z imieniem Yâ Madżîd i imieniem Proroka takiego jak Noe, Abraham, Ismael, Mojżesz, Jezus, Muhammad, Morja czy też Rama, Kryszna, Śankara lub Ćaitanja. Szanujemy i wielbimy wszystkich proroków będąc na drodze sufi.
