Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan

Hazrat Inayat Khan - Pir-o-Murshid Zakonu Sufi na Zachodzie

Życiorys HIK w wielkim skrócie 

Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan

Hazrat Inayat Khan — wybitny muzyk, poeta, pisarz, praktyk ścieżki sufi (ṣūfī) nauczyciel i mistrz suficki. Jako pierwszy dokonał pełnego przeniesienia nauczania sufich na Zachód, do Ameryki i Europy. Założyciel Zakonu Sufi na Zachodzie (The Sufi Order in the West), którego współczesna nazwa to Międzynarodowy Zakon Suficki (Sufi Order International). 

Urodził się około północy dnia 5 lipca 1882 roku w Barodzie, w Indiach, w muzułmańskiej rodzinie słynnych muzyków, którzy mieli prawo użytkowania nadawanego od czasów mogolskich tytułu Khan, w spolszczeniu pisanego jako Chan (Wódz, Lider, Król). Khan to imię tytularne pochodzenia mongolskiego i turkijskiego, a najsłynniejszą osobą nazywaną per Khan jest Czyngis Chan (Genghis Khan) czy chociażby Timur Chan. Sufi Khan oznacza lidera czy dosłownie Króla Sufich. 

Dom rodzinny Hazrat Inayat Khana był salonem artystycznym, w którym spotykali się przedstawiciele świata sztuki — literaci, malarze, filozofowie, a także mistycy różnych wyznań religijnych. Od dzieciństwa uczył się gry na winie, tradycyjnym indyjskim instrumencie strunowym, zdobywał nagrody i wyróżnienia. Jako osiemnastolatek odbył pierwsze tournée po Indiach. Jego talent zyskał wówczas powszechne uznanie. W roku 1903 roku opublikował w Hindustanie zbiór 75 klasycznych pieśni indyjskich.

Jego pierwszym nauczycielem duchowym był pochodzący z Medyny Mohamed Abu Hasan, mistrz sufickiej szkoły Czisti (Chishty, Ćiśti). Pod jego kierunkiem Hazrat Inayat Khan zgłębiał także nauki kilku innych szkół sufickich, między innymi: Nakszbandi, Suhrawardi i Qadiri. Podczas trwających kilka lat studiów mieszkał w Kalkucie. Wkrótce po ukończeniu nauki, w 1910 roku, zainspirowany przez murszida (przewodnika duchowego, mistrza prawości i sprawiedliwości), wyruszył do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, aby szerzyć posłanie sufich w kulturze Dzikiego Zachodu. Przez dziesięć lat podróżował po USA i Europie. Dawał koncerty i wykłady, akompaniował słynnym tancerkom: Macie Hari i Ruth Saint Denis.

Pierwszy krąg uczniów czyli sufickich murid stworzył w San Francisco w USA. W roku 1920 osiadł na stałe w Suresnes pod Paryżem. Założył tam europejską szkołę suficką, gdzie prowadził wykłady i warsztaty. Był niestrudzonym nauczycielem, pisarzem i muzykiem.

W 1926 roku dla poratowania zdrowia wyjechał do rodzinnego kraju. Podłamany był postawą ludzi z Zachodu, którzy często porzucali inicjacyjną ścieżkę duchowego rozwoju, co jest zupełnie nie do przyjęcia na Wschodzie. Zmarł w Delhi 5 lutego 1927 roku, pozostawiając jako jedynego legalnego sukcesora swojego nieletniego syna, Pir Vilayat Inayat Khana. 

Zainicjowany przez Hazrat Inayat Khana Sufizm Zachodu, nie jest religią, a raczej ucieleśniającą ideały humanizmu ścieżką życia, której obce są wszelkie bariery rasowe, czy wyznaniowe. Naczelną zasadą jego nauk było poszukiwanie esencji łączącej wszystkie religie świata — w trakcie wykładów często mawiał: — Sufi widzi prawdę we wszystkich religiach. Podobnie w tematyce sufizmu i zakonów oraz bractw sufickich Hazrat Inayat Khan mawiał: - Wszystkie zakony sufickie są jednym zakonem. Sufizm jest jeden. 

Muhammad Ali mistrz boksu islamu

Muhammad Ali - Cassius Marcellus Clay - Bokser, islam i sufizm

Śmierć mistrza Muhammada Ali zjednoczyła bokserski świat, który okrył się żałobą. - To nasz największy bohater - podkreślają amerykańscy muzułmanie. - Ameryka powinna dziękować Bogu za niego. Był amerykańskim bohaterem - powiedział Talib Shareef, prezes Meczetu Proroka na zgromadzeniu przywódców muzułmańskich w Waszyngtonie, na którym uhonorowano zmarłą legendę światowego i amerykańskiego bosku. 

Muhammad Ali z wizytą w domu Szajcha Kabbani - Naqszibandi

Muhammad Ali - żył lat 74; ur. jako Cassius Marcellus Clay, Jr. 17 stycznia 1942 w Louisville, zm. 3 czerwca 2016 w Phoenix – amerykański bokser, gorliwy muzułmanin, wyznawca islamu. Jego najbardziej znane pseudonimy to: The Greatest (Największy, Akbar), The Champ, The Louisville Lip. Wzrost: 191 cm; masa ciała: 86 do 107 kg; styl walki: praworęczny; kategoria wagowa: ciężka. 

Muhammad Ali miał siostrę i czworo braci. Jego babcia ze strony ojca pochodziła z Madagaskaru, a wszyscy przodkowie byli ciemnoskórymi niewolnikami okrutnie przywleczonymi do USA w ramach panującego tam skrajnie bestialskiego niewolnictwa. Jego ojciec był metodystą, ale razem z młodszym bratem zostali przez ojca oddani do szkoły baptystycznej. Młodszy brat Muhamamda Ali Rudolph także później przeszedł na islam i przyjął imię Rahman. 

W 1955 roku młody przyszły bokser przeżył wielki wstrząs psychiczny widząc jak z powodu rasistowskiego i nazistowskiego apartheidu panujące wówczas w USA zamordowano jego przyjaciela, którym był Emmett Till. 

Treningi bosku rozpoczął w wieku lat 12-cie, w 1954 roku za namową policjanta, który spisywał sprawę z ukradzionego mu przez jakiegoś złodzieja roweru. Aby nie dać się bandziorom, musisz chłopcze zacząć trenować boks - powiedział policjant. 

Zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie, później zyskał wielką sławę jako bokser zawodowy. Jako jedyny pięściarz w historii trzykrotnie zdobył tytuł mistrza świata wszechwag i skutecznie bronił go dziewiętnaście razy. Stoczył 61 walk, wygrał 56 pojedynków, z czego 37 przez nokaut. Poniósł tylko 5 porażek. 

Na początku lat 60-tych XX wieku przeszedł na islam i znany był ze swych poglądów antywojennych, które wielokrotnie demonstrował w kontekście amerykańskiej interwencji w Wietnamie. Dokładnie po walce o tytuł mistrza świata w 1964 roku przystąpił oficjalnie do Nation of Islam czyli do Narodu Islamu, radykalnej organizacji czarnoskórych Amerykanów, wyznających islam, prowadzonych przez Malcolma X oraz Ellijaha Muhammada. Zrezygnował z nazwiska Cassius Clay – początkowo nazwał się Cassius X. Po tym, jak Ellijah Muhammad przezwał go "Ali", przyjął muzułmańskie nazwisko Muhammad Ali (najbardziej godny czci, wzniosły, wysoki). 

Pierwszy raz o organizacji Naród Islamu (Nation of Islam) zrzeszającej głównie ciemnoskórych muzułmanów w USA usłyszał w 1959 roku, a dołączył do tej wielkiej i pięknej w owych czasach wspólnoty w 1961 roku. Na początku w całkowitej tajemnicy uczęszczał na spotaknia ruchu Naród Islamu. W 1962 roku spotkał lokalnego lidera ruchu zwanego Malcolm X, który szybko stał się jego mentorem i przewodnikiem duchowym. Muhammad Ali zaczął podkreślać swą muzułmańską tożsamość od 1964 roku, gdy zmienił nazwisko porzucając dawne Cassius Marcellus Clay. W 1964 roku przeprowadził się do południowego Chicago aby żyć w pobliżu centrali ruchu Naród Islamu oraz blisko domu głównego lidera NI, znanego jako ELijah Muhammad. 

W 1975 roku Muhamamd Ali przeszedł na islam w wersji sunnickiej, podobnie jak w 1964 roku jego przyjaciel Malcolm X. Ku sunnizmowi skierował cały ruch Narodu Islamu jego nowy Imam Warith Deen Mohammed, który przejął organizację po śmierci Elijah Muhammada, swego ojca. W ostatnich latach życia najbliższy był mu sufizm łączący różne nurty mistyczne w islamie – podaje agencja Reutera. Niestety w polskich mediach publicznych jakoś niewiele się wspomina o tym, że Muhammad Ali był przez ponad 50 lat jednym z najbardziej rozpoznawalnych muzułmańskich aktywistów pokojowych w USA, a braterstwa narodów o różnych kolorach skóry nauczył się w muzułmańskiej radykalnie pokojowej organizacji Naród Islamu oraz w czasie pielgdzymki do Mekki. 

Czynienie Pokoju - to prawdziwe i zarazem dosłowne znaczenie słowa islam, o czym wszystkie radia, telewizje i internet powinny "szczekać" przez całą dobę na okrągło, żeby odszczekać swoje kłamliwe milczenie na temat pokojowej działalności wielkich muzułmanów takich jak Muhammad Ali. Islam wszak to trzecia potęga religijna w USA, po protestantyzmie i katolicyzmie, aczkolwiek muzułmanami w USA są głównie kolorowi obywatele tego kraju. 

Muhammad Ali był zdeklarowanym przeciwnikiem ludobójczej, amerykańskiej nazistowskiej wojny w Wietnamie prowadzonej przeciwko narodowi wietnamskiemu. Zawsze był silną osobowością, posiadał w sobie coś charyzmatycznego. Gdy powrócił ze złotym medalem olimpijskim do Louisville w USA, odmówiono mu posiłku w barze. Usłyszał: "kolorowych nie obsługujemy..." Wzburzony tymi przejawami nazistowskiego białego rasizmu amerykańskiego poszedł na most i wrzucił medal do rzeki Ohio. 

Muhammad Ali od 1984 roku zmagał się z uciążliwością chorobą Parkinsona znanej w Polsce jako papieska choroba Jana Pawła II. 

Nie brakowało mu wrogów, nazywali go "krzykaczem", na co sam nieco zapracował. Nazywali go  "tancerzem", bo hołdował specyficznemu stylowi walki, zgodnie z wersem piosenki "tańczył jak motyl, żądlił jak pszczoła". Ponadto był zdeklarowanym przeciwnikiem wojny w Wietnamie. - Kiedy patrzymy na historię społeczności afroamerykańskiej, ważnym czynnikiem w popularyzacji islamu w Ameryce jest właśnie Muhammad Ali - powiedział Warith Deen Muhammad II, syn bokserskiej legendy w oświadczeniu. - Ali był darem od Boga. Nie tylko dla muzułmanów, ale dla całego świata - dodał Nihad Awad, dyrektor wykonawczy CAIR, islamistycznej Rady Stosunków Amerykańsko-Islamskich. 

Pir Vilayat Inayat Khan - 1916-2004

Pir Vilayat Inayat Khan - Wielki Mistrz Zakonu Sufich SOI 

Pir Vilayat Inayat Khan (1916-2004)

Pir Vilayat Inayat Khan (PVIK) - w języku urdyjskim: ولايت عنایت خان‎ - urodził się 19 czerwca 1916, w Londynie, w Anglii - zmarł 17 czerwca 2004 we  Francji w Suresnes. Pir Vilayat Inayat Khan był nauczycielem medytacji, kontemplacji i rozwoju duchowego we wschodnich tradycjach sufickich zakonu Sufi Chishti mającego siedzibę w Indii. Większość swojego dzieciństwa i młodości PVIK spędził w Anglii oraz we Francji. 

Nauczanie prowadzone przez Pir Vilayat Inayat Khan opiera się na pracy jego ojca i mistrza Hazrat Inayat Khana (1887-1927), który nauczał czegoś w rodzaju Sufizmu Uniwersalnego odnosząc się do głównych linii sufickiego nauczanie ze Wschodu, w tym głównie do tradycji Sufi Chishti i Nizamudiniyya oraz Naqshibandhi, Suhrawardi, Qadaria oraz Rifai. Sufizm rodem z Indii często przypomina, że wszystkie religie są promieniami i światłem tego samego Słońca, co jest jego specyfiką, bardzo nielubianą przez islamskich fanatyków salafickich czy wahhabickich. 

Mistrz Hazrat Inayat Khan (HIK) na krótko przed swoją śmiercią, jeszcze w 1926 roku, inicjował swego syna, Vilayat Inayat Khan (19.06.1916 – 17.06.2004) jako swojego następcę, duchowego sukcesora i mistrza założonego Ruchu Sufickiego (The Sufi Movement), chociaż ten był zaledwie małym dziesięcioletnim chłopcem, którym zajmowała się matka - Ora Ray Baker. Współcześnie, ten suficki zakon HIK oraz jego odnogi (Ruch Suficki) uważany jest za skrajnie liberalny i nawet w niektórych aktywnościach odbiegający od oryginalnych nauk sufickich kultywowanych w Indii, zajmując się chociażby propagowaniem pewnych tradycji z mistyki chrześcijańskiej, co jest oczywiście aktywnością poboczną, służącą także przedstawieniu sufickich poglądów na to jak wyglądało pierwotne chrześcijaństwo. 

Ilahinoor – Ofiel Sufi Mistrz Uzdrawiania

Ofiel Sufi Mistrz Uzdrawiania Boskim Światłem 

Boskie Światło, Ilahinoor (IlahiNur) ma dobre właściwości uzdrawiające i często jest postrzegane jako spływ niebiańskiego deszczu światła lub deszczy boskiej energii leczniczej. Łagodzi ból, rozpuszcza cierpienie, oczyszcza z negatywnych emocji i złych myśli, rozpuszcza energetyczne zalążki chorób , eliminuje rozmaite zaburzenia, szczególnie takie, które u swego podłoża mają złe relacje z Istotą Bożą, z samym Bogiem, aniołami czy mistrzami duchowymi żyjącymi na ziemi. Illahinoor to boska energia, która nie tylko uzdrawia, ale delikatnie skierowuje człowieka na Ścieżkę Światłości. Mistrz Ofiel Sufi (Pir Ophiel Sufi) posiada ponad 30 lat doświadczenia z praktykowaniem sufickiego uzdrawiania i wprowadził już w mistykę i uzdrawianie sufickie kilka tysięcy osób w całej Polsce. 

Pir-ul-Mulkh Ofiel Sufi

Na rozpoczęcie jesieni, w dniach 20-22 września 2013 gościliśmy wielkiego mistrza sufickiego Pir-ul-Mulkh Sufi Ofiel Chishty w Polsce. Mistrz Ofiel Sufi nauczał między innymi metod uzdrawiania z pomocą boskiego światła Ilahinoor, a także rozwijał inne aktywności Sufickiego Zakonu Uzdrowicieli. Illahinoor to bardzo starożytna metoda przekazywana sekretnie przez sufickie szkoły, bractwa i zakony. Boskie Światło, Illahinoor otacza istotę Boga jako mistyczny Boski Płaszcz Ochronny. Nic ciemnego ani mrocznego nie wchodzi do boskiego świata, nie dotyka ani Boga ani mieszkańców Niebios. Dotknięcie Istoty Światła jest jednym z ważnych początkowych sekretów mistycznej Drogi Sufi (The Sufi Way). 

Pir-ul-Mulkh Sufi Ofiel Chishty

Mistrz, nauczyciel i przewodnik duchowy Ścieżki - Pir-ul-Mulkh Sufi Ofiel Chishty - przez licznych uczniów duchowych znany serdecznie jako Ofiel Sufi lub Ofiel Ćiśti (Chishti, Chishty) prowadzi nieprzerwanie autentyczne nauczanie sufickie, w tym jako jedyny prowadzi autentyczne ceremonie sufickich inicjacji dla nowicjuszy, dla muridin w Polsce i Europie Środkowej od 1982 roku.  

Pir Ofiel Sufi to wszechstronny, świetnie wykształcony w metodach terapii, mistyki i duchowości Mistrz Życia. Uważany jest za jednego z najlepszych znawców sufizmu w Europie, wykładowców, praktyków medytacji, uzdrawiania oraz nauczycieli metod mistyki sufickiej w Polsce i Europie Środkowej. Pierwsze eksperymenty z sufizmem i sufickim uzdrawianiem rozpoczął już jako dziecko w szkole podstawowej, na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku. Wiedzę z zakresu zielarstwa odziedziczył po matce i babciach, które były tradycyjnymi zielarkami. 

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch S. A. O. Chishty

Nauczyciel i przewodnik suficki udziela uczniowi wskazówek, a uczeń podążając ścieżką modlitewną i medytacyjną i wprowadzając wskazówki w życie niejako sprawdza, eksperymentuje czy i w jaki sposób dokonuje się przez to transformacja. Każdy uczeń jest inny, wymaga innego podejścia i dlatego kontakt z nauczycielem jest tak ważny. To nauczyciel jest tu elementem porządkującym kontekst praktyki. Gdy uczeń jest gotowy, nauczyciel po wielu latach praktyki może wyznaczyć go również na nauczyciela. W ten sposób tradycja jest przekazywana przez setki lat. Oczywiście każdy kolejny nauczyciel naucza w trochę inny sposób, jednakże esencja przekazu jest zachowana.

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch A. O. Chishty - Murshid Ofiel Sufi - Pir A.O.C. - jest sukcesorem i dzierżawcą kilku tradycyjnych linii sufickiego nauczania i praktykowania, w tym tradycji ezoterycznych Batini (al-Batiniyya) i Ahl Haqq, duchowego oddania z regionu Indii, Persji i Pakistanu (as-Subudhiyya), tradycji uniwersalizmu duchowego Akbari (al-Akbariyya), a także śpiewających i tańczących sufich oraz derwiszów Ćiśti z angielska zapisywanych Chishty lub Chishti (al-Chishtiyya).

Z sufickimi praktykami Din-e-Illahi Pir Akbara zetknął się już w młodości w latach 70-tych XX wieku. Nieco później z perskim sufizmem tradycji al-Akbariyya - Szajcha Akbara i Pir Akbar Dżelaluddin al-Morya Khan Ćhishty. Większość formalnych inicjacji i wtajemniczeń w sufickich szkołach oraz uprawnienia i nominacje do reprezentowania tradycji sufickiej otrzymał w początku lat 80-tych XX wieku jako ukoronowanie wielu duchowych poszukiwań, praktyk, modlitw i medytacji nakierowanych na duchowość, mistykę i gnozę (marefat).

W 1983 roku został Szajchem (Mistrzem; pisane także shaikh, sheikh, szejch, szejk, šayh) tradycyjnej starej szkoły as-Subudhiyya as-Sufiyya, której korzenie sięgają przełomu IX i X wieku e.ch. W 1987 roku otrzymał najwznioślejsze duchowe nominacje i tytuły z rąk wielkiego mistrza i przewodnika duchowego zakonów sufi al-Akbariya i al-Chishtiyya, Pir Suachani al-Hajiji, zostając w szczególności uhonorowany tytułami Szajch-ul-Maszajch (Mistrz Mistrzów) oraz Pir-ul-Mulkh (Mistrz Ziemi, Mistrz Planety).

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch Sufi A.O. Chishty

W 1988 roku otrzymał także inicjację do Zakonu Sufi w linii sukcesji Hazrat Inayat Khan z rąk Murszida Atuma Thomasa O'Kane i Murszidy Qahiry Qalbi - stając się szybko, jako doświadczony już mistrz i nauczyciel suficki Szajchem (Przedstawicielem w 1988) i Murszidem (Przewodnikiem Duchowym w 1989) w Międzynarodowym Zakonie Sufi z rąk Pir Vilayat Inayat Khana - także adepta sufickiej tradycji Nizami Chishty (an-Nizamuddiniyya al-Chishtiyya).

Mistrz Ofiel Sufi jako jeden z pierwszych nauczał między innymi metod uzdrawiania z pomocą boskiego światła Ilahinoor. Jest to bardzo starożytna metoda przekazywana sekretnie przez sufickie szkoły, bractwa i zakony, w tym szczególnie przez Zakon Sufi al-Akbariyya. Boskie Światło, Illahinoor otacza istotę Boga jako mistyczny Boski Płaszcz Ochronny. Nic ciemnego ani mrocznego nie wchodzi do boskiego świata, nie dotyka ani Boga ani mieszkańców Niebios. Dotknięcie Istoty Światła jest jednym z ważnych początkowych sekretów mistycznej Drogi Sufi (The Sufi Way).