Pir Vilayat Inayat Khan - 1916-2004

Pir Vilayat Inayat Khan - Wielki Mistrz Zakonu Sufich SOI 

Pir Vilayat Inayat Khan (1916-2004)

Pir Vilayat Inayat Khan (PVIK) - w języku urdyjskim: ولايت عنایت خان‎ - urodził się 19 czerwca 1916, w Londynie, w Anglii - zmarł 17 czerwca 2004 we  Francji w Suresnes. Pir Vilayat Inayat Khan był nauczycielem medytacji, kontemplacji i rozwoju duchowego we wschodnich tradycjach sufickich zakonu Sufi Chishti mającego siedzibę w Indii. Większość swojego dzieciństwa i młodości PVIK spędził w Anglii oraz we Francji. 

Nauczanie prowadzone przez Pir Vilayat Inayat Khan opiera się na pracy jego ojca i mistrza Hazrat Inayat Khana (1887-1927), który nauczał czegoś w rodzaju Sufizmu Uniwersalnego odnosząc się do głównych linii sufickiego nauczanie ze Wschodu, w tym głównie do tradycji Sufi Chishti i Nizamudiniyya oraz Naqshibandhi, Suhrawardi, Qadaria oraz Rifai. Sufizm rodem z Indii często przypomina, że wszystkie religie są promieniami i światłem tego samego Słońca, co jest jego specyfiką, bardzo nielubianą przez islamskich fanatyków salafickich czy wahhabickich. 

Mistrz Hazrat Inayat Khan (HIK) na krótko przed swoją śmiercią, jeszcze w 1926 roku, inicjował swego syna, Vilayat Inayat Khan (19.06.1916 – 17.06.2004) jako swojego następcę, duchowego sukcesora i mistrza założonego Ruchu Sufickiego (The Sufi Movement), chociaż ten był zaledwie małym dziesięcioletnim chłopcem, którym zajmowała się matka - Ora Ray Baker. Współcześnie, ten suficki zakon HIK oraz jego odnogi (Ruch Suficki) uważany jest za skrajnie liberalny i nawet w niektórych aktywnościach odbiegający od oryginalnych nauk sufickich kultywowanych w Indii, zajmując się chociażby propagowaniem pewnych tradycji z mistyki chrześcijańskiej, co jest oczywiście aktywnością poboczną, służącą także przedstawieniu sufickich poglądów na to jak wyglądało pierwotne chrześcijaństwo. 

Sufickie tańce pokoju z Mistrzem Ofielem

TAŃCE SUFICKIE DLA POKOJU Z MISTRZEM OFIELEM 

Mistrz Suficki Ofiel Chishty naucza tańca derwiszów od 1982 roku, a od wiosny 1988 roku sprowadził do Polski wszystkie znane formy tańców sufickich (Sufi Dance), włącznie z tańcami światowego pokoju oraz tańcami derwiszów perskich. Sufizm stanowi oddzielną charyzmatyczną szkołę mistyczną wiodącą do gnozy, która często posługuje się muzyką, śpiewem i tańcem jako intensywną metodą duchowego rozwoju. Praktyki duchowe tańczących sufich są w Polsce coraz bardziej popularne, a wszystko za sprawą Mistrza Ofiela Chishty (Ćiśti)! Współcześnie tańce derwiszów, tańce sufich kojarzy się z sanktuarium Mevlana w Konya w Turcji oraz z sufickim Zakonem Mevlevi Chishty, jednak wiele sufickich szkół, bractw i zakonów praktykuje duchowe tańczenie. 

Mistrz Sufi – Ofiel Chishty

Sufizm wskazuje nam drogę do odnalezienia naszego wyższego, czystego jaźni, wyższej duszy (malakuti), stanowiącej jakość różną od niższego ludzkiego ego (nafs), czy od niższej, zwierzęcej duszy (bashar). Sufi to poszukujący wędrowiec (salik), który kroczy drogą transformacji ku przebudzeniu poprzez odrzucenie zewnętrznych wydarzeń, scenariuszy, automatyzmów i nałogów. Osiągnięcie celu otwiera drogę do przejścia inicjacji, a potem oświecenia, iluminacji, a następnie krystalizacji ciała, energii, duszy i świadomości w zintegrowaną całość.

Taniec Sufich to intensywna praktyka, dynamiczna medytacja, przeplatająca się z relaksacją. Tańce sufickie znane też w formie tańca wirujących derwiszów stanowią psychofizyczną praktykę, której nadrzędnym celem jest odkrycie swego prawdziwego przeznaczenia i prawdziwej tożsamości. Taniec sufi reprezentuje dynamiczną formę medytacji polegającą na odpowiednim zestawie ruchów.