Zasady Czytania Wazaif

ZASADY CZYTANIA I RECYTOWANIA WAZAIF (WAZIF, WAZIFÓW) 

Wazifa! Zanim zaczniesz czytać i recytować wazifę (recytacja to zikr/dhikr), przeczytaj poniższe zasady i naucz się ich tak aby je pamiętać, aby weszły Ci do głębi serca i stały się duchowym nawykiem. Zanim zaczniesz jakąkolwiek wazifę, pamiętaj, że wszystkie otrzymane przez nas wazify zostały zatwierdzone i pobłogosławione osobiście przez mistrzów objawicieli sufickiej tradycji duchowej, w tym tak znanych jak Sayyed Suachani al-Hadźidź czy Sayyedina Maulana Dżalal-ud-Din Rumi (Rahmatullah Alaih), a wcześniej przez Hazrat Nizamuddin Auliya, Hazrat Moinuddin Chishti z Ajmer oraz przez Hazrat Khwadźa Ishaq Shami Chishty, przez Pak Subuh Pir Tahir oraz Hazrat Aliy Murtaza. Nasz mistrz łaskawie zatwierdził i pobłogosławił wszystkie wazify z całą mocą swoich poprzedników w silsila (łańcuchu przekazu). Musisz najpierw przedstawić nam, szajchom i murszidom, wszystkie praktyki wazifa jakie kiedykolwiek chcesz robić. Musisz także złożyć jakąś ofiarę w formię dobroczynności dla biednych i ubogich, najlepiej nakarmić głodnych. Dopiero wtedy wazify będą działać jak są pobłogosławione i zaakceptowane przez szajcha lub murszida. Rozpoczynając solidną praktykę czytania i recytacji wazif należy także przywołać imiona całej naszej linii sukcesji aż od jej początku, każde ogniwo łańcucha silsila po imieniu. Wazifa w tradycji sufich oznacza zarówno recytację Świętych Imion Boga jak i recytację wersetów z Koranu na różne polecane okazje i problemy jako antidotum metafizyczne. 

Dwadzieścia dwie reguły praktyki wazif i zikrów

1. Powód, dla którego robisz wazifę, jest poprawny i zgodny z zasadami szariatu - prawa Bożego (intencja dla praktyki nie może być sprzeczna z moralnością ani zasadami prawa Bożego). 

2. Musisz przeczytać sformułowanie z poprawną wymową (odczytanie wazify musi być bardzo poprawne).

3. Pięc razy odmówiona salah (salat/namaz; arab. aṣ-ṣalāa - per. namâz) jest obowiązkowa, aby każda wazifa działała. Nie oczekujcie, że Allah, Bóg Najwyższy, spełni wasze życzenie, podczas gdy będziecie rażąco łamać jego zalecenia i nakazy. 

4. Twój dochód musi być zgodny z zasadami halal (uczciwości, godziwości). Nawet jeśli jest jeden funt, dolar, lir czy złotówka dochodu haramu (niegodziwego, zakazanego), wszelkie dua, wazifa ani ibadat mogą nie działać. 

5. Czas i miejsce muszą być codziennie takie same. Jeśli jest nagły wypadek i musisz udać się w inne miejsce, zabierz ze sobą musalla - matę modlitewną - sajjade, na której czytasz swoją wazifę.

6. Musisz być w wudu (stan czystości po ablucji) podczas czytania wazify. Twoje ubranie i ciało muszą być czyste. Nie dłubiemy w nosie, nie drapiemy się ani nie pierdzimy w czasie praktyki wazifatu (zikrów/dhikrów). 

7. Mężczyźni i kobiety muszą ubierać się stosownie wedle reguł dla osób wierzących na muzułmański sposób podczas wazify (ciało odpowiednio okryte, trochę koloru zielonego w odzieży). Mam na myśli przynajmniej w czasie trwania wazify. 

8. Podczas czytania wazify musisz być sam/a w pokoju, jeśli to możliwe. W przypadku niektórych wazifów jest to obowiązkowe. 

9. Podczas czytania i recytowania wazify nie możesz rozmawiać z nikim nawet za pomocą gestów i nikt nie powinien Ci przeszkadzać ani odwracać Twojej uwagi. Oznacza to także wyłączenie telefonów komórkowych, radia i tv.

10. W przypadku mężczyzn proszę nie golić się w czasie trwania wazify czyli nie wolno praktykować przy goleniu ani podczas innych czynności higienicznych. Golenie się w czasie modlitw i recytacji łamie sunnę Proroka i jest uważane za grzech. 

11. Podczas czytania wazify używaj ittar lub perfum bezalkoholowych. Nie wolno śmierdzieć alkoholem ani być pod wpływem alkoholu. 

Ścieżka Otwarcia dla duchowego urzeczywistnienia

Ścieżka Otwarcia to praktyczne przybliżenie duchowego urzeczywistnienia oferowanego wszystkim poszukującym przez Drogę Sufi (ang. The Sufi Way, The Sufi Path) - sukcesyjną linię uniwersalnego sufizmu powstałego za sprawą syryjsko-perskiego  mistyka Hazrat Abu Iszaq Szami Cziszti* (Mistrz Syryjczyk; Urs od 941 roku) w czasach końca I tysiąclecia e.ch., w ówczesnym perskim Chorasanie. Hazrat Abu Ishaq Shami Chishti, był uczniem znakomitego charyzmatycznego mistrza Hazrat Mumshad Ilw Dinawari, pochodził ówczesnej Syrii (Asz-Szami), przez większość długiego życie, ponad 60 lat mieszkał w Chisht w Chorasanie, a na koniec życia powrócił do Syrii, gdzie dokonał mistycznego żywota w Akkah pobliżu pogranicza mistycznej wówczas Syrii i Damaszku. 

Duchowe treningi i odosobnienia Ścieżki Otwarcia prowadzone są w kilku krajach europejskich, w tym szczególnie w Polsce, która już w latach 80-tych XX wieku stała się za sprawą Pir-ul-Mulk A. Ofiel Chishty europejskim centrum sufizmu. Programy Ścieżki Otwarcia poświęcone są głębszemu bezpośredniemu doświadczeniu naturalnego pierwotnego stanu czystej świadomości, czystego umysłu, czystych intencji, bezegoistyczności, niedualności, jedności i zjednoczenia, a także jako stan duchowego przebudzenia i oświecenia. Ścieżka Otwarcia to proces naturalonego oświecenia, jasności duszy, który możliwy jest do zrealizowania nieomal dla każdej ludzkiej istoty. 

Ścieżka Otwarcia bazuje na naukach i praktykach sufickiej tradycji rozwoju duchowego i gnozy kultywowanej od 1500 lat - tradycji, która opiera się na swoich starszych siostrach, żydowskiej kabale, helleńskiej gnozie i chrześcijańskiej mistyce (hezychazm) - jednakże sama nie ogranicza się do żadnej doktryny teologicznej jako wyłącznej, swobodnie czerpie ze wszystkich doktryn to, co potrzebne jest duszy dla jej indywidualnego i społecznego rozwoju. Ścieżka Otwarcia jest ze swojej natury bardzo otwarta, ukazując sposoby i metody praktycznego osiągnięcia oświecającego doświadczenia duchowego. Styl prowadzenia medytacji, modlitw, adoracji, praktyk wazif i dhikrów, ćwiczeń oddechowych, styl grupowych jak i indywidualnych warsztatów odosobnieniowych (ang. retreat workshops) uwzględnia metody często stosowane zarówno na Bliskim Wschodzie, w Persji i Środkowej Azji oraz w Indii czy Pakistanie (dawna kraina Sindhu). 

Dodatkowo, Ścieżka Otwarcia oferuje na bazie Drogi Sufi szeroką gamę różnych programów praktyki, odosobnień (ang. retreat) czy rekolekcji, a także indywidualnego kierownictwa duchowego ze strony najbardziej doświadczonych europejskich oraz indyjskich nauczycieli, przewodników i mistrzów duchowej drogi rozwoju i wzniesienia świadomości. Każda osoba uczestnicząca w programach Ścieżki Otwarcia (ang. The Open Path, the Opening Path) może zostać Punktem Światła, Zalążkiem, Ziarnem, wokół którego zgromadzi się przyszła grupa praktykujących Drogę Sufi. 

Zakon Sufi "Chishti"

Chishtiyya - Mistyczna Szkoła Sufich z Indii 

ZAKON SUFI CHISHTY - Zakon Chistiya, Sufi Chishty, Chishti, Čištī - założony został przez: Hazrat Khwaaja Abuu Ishaaq Shami Chishty. Przeniesiony do Ajmer w Indii około 1190 roku i tam rozwinięty oraz umocniony przez: Hazrat Khwaaja Moinuddin Hasan Chishty (R.A). Najstarszą i najpopularniejszą czy raczej najszerzej znaną szkołą suficką była i jest linia Ćiśti (Chishty, Cziszti) z siedzibą w Ajmer w Indii. Khwaja Moinuddin Chishti był założycielem Zakonu Chishti, który jest bardzo znany w Indiach i Pakistanie, oraz rozpowszechnił się (w różnych formach) na zachodzie. Królewska Rodzina Sufi Chishty (Cziszti) z Ajmer w Indii już prawie 800 lat kieruje Bractwem Sufickim i jego licznymi odnogami oraz bocznymi gałęziami na całym świecie! Główna Siedziba Duchowa znajduje się w Ajmer przy Sanktuarium – Dargah Rodziny Sufi Chishty (Cziszti)! 

Pir Salim Chishti

W Polsce od początku lat 80-tych XX wieku najliczniejsze są grupy sufich tradycji Chishty (Ćiśti’, Cziszti, Chishti). Zakon Sufi Chishty w Polsce posiada także najliczniejszą kadrę nauczycieli i mistrzów wykształconych przez ośrodek Khwaja Moinuddin w Ajmer. Szkoła Sufi Chishty istnieje w Polsce co najmniej od początku 1982 roku i jest pierwszą szkołą indyjskiego sufizmu tradycyjnego jaka powstała na ziemiach polskich. Jednym z głównych prekursorów i nieustannie aktywnym nauczycielem oraz mistrzem duchowym tradycji Chishtiyya w Polsce jest Pir-ul-Mulkh Ofiel Chishty, Starszy Mistrz i Przewodnik Duchowy. Za czas formalnego powstania Bractwa Sufickiego w Polsce przyjmuje się jesień roku 1982, kiedy to zostali inicjowani i wyświęceni pierwsi znani polscy murid – uczniowie i uczennice Mistycznego Bractwa Sufi, Chishtiyya oraz Akbariyya. 

Sufizm, nauki sufich to starożytna w swym pochodzeniu mistyczna szkoła duchowego rozwoju, wywodząca się z chrześcijańskiego hezychazmu i żydowskiej kabały (kaballah). Na Wschodzie powiada się, że cała chrześcijańska mistyka i gnoza oraz żydowska kabała osiągają swoją pełnię w sufizmie. Zapraszamy do studiowania artykułów nawiązujących do sufizmu, tak starożytnego, biblijnego jak i do nowożytnego, działającego na pograniczu styku trzech kultur: muzułmańskiej, chrześcijańskiej i judaistycznej. Sufizm (arab. taṣawwuf تصوف ), jako doktryna mistyczna pojawił się w połowie ósmego wieku i jest związany z imieniem Proroka Muhammada. Samo słowo sufi tradycyjne religigioznawsto akademickie wywodzi od „suf” - wełna. Pierwsi asceci - mistycy, mieli nosić ubiory z wełny. Niewykluczone jednak, że sufizm, ma pewien związek z greckim sophos — mądry, bo sami sufi wywodzą je od „safa” - „czysty”, „święty”. „Sufi” to nie jest zwykły muzułmanin czy jakiś islamista. Sufi to człowiek, ktory ma ogromną wiedzę, także naukową, nie tylko mistyczną. Sufimi zostawali najwięksi teologowie islamu. Wszyscy najwięksi uczeni praktykowali tasawwuf jako jedną z nauk islamu – nie jako odzielny ruch religijny, nawet jak mieli poglądy daleko wykraczające ponad własną religię. 

Sufizm - Mistyczna droga zjednoczenia

Sufizm - Droga Zjednoczenia Duszy i Boga 

"W śmierci naszego "Ja" leży źródło życia serca." --- Imam Ja'Far al-Sadiq 

"Jest to tak, iż Prawda sprawia, że umierasz od siebie samego i to ona ożywia cię na nowo." --- Al-Gunayd 

"Bóg ustanowił dla was, jeśli chodzi o religię, to, co już polecił Noemu (...) i to, co poleciliśmy Abrahamowi, Mojżeszowi i Jezusowi: przestrzegajcie należycie religii i nie rozdzielajcie się w niej". --- Dżibrail, Quran 

Hazrat Khwaja Pir Tahir Pak Subuh

Mistycyzm, mistyka, hermetyzm, gnoza, to taki typ religijności, w którym akcent położony jest na bezpośrednim doznaniu łączności z Bogiem. Doświadczenie mistyczne jest to konkretne doświadczenie uczestnictwa własnego „ja" w rzeczywistości metafizycznej lub Bogu. Istotnym rysem doświadczenia mistycznego jest niemożność weryfikacji werbalnej owego przeżycia ze względu na brak możliwości uzewnętrznienia, jaki temu towarzyszy, chociaż sufi polecają uzewnętrznienia w formie chociażby pracy społecznej dla dobra innych, opieki nad biednymi czy chorymi. Doświadczenia mistycznego nie można przełożyć na znane materialistycznie kategorie, można je wyrazić jedynie poprzez paradoksy oraz paralele, przez podobieństwa oraz symbole. W religioznawstwie owo doświadczenie znane jest pod wyrażeniem unio mystica, czyli mistyczne zjednoczenie z Bogiem. Można zastanawiać się nad powodem, dla którego mistyczne przeżycia są tak atrakcyjnym zjawiskiem religijnym. Wydaje się, iż powodem tym może być perspektywa zjednoczenia z Bogiem lub uczestnictwa w jakiejś innej rzeczywistości metafizycznej, już tu na Ziemi. 

Słowo "sufizm" jest europejskim terminem na oznaczenie persko-muzułmańskiego prądu mistyczno-filozoficzno-religijnego, który powstał głównie w obszarze wpływów perskich w ciągu pierwszych trzech wieków istnienia islamu, rozwinął się szczególnie na terenie średniowiecznej Persji (XI-XV wiek) i w różnych formach istnieje do dziś na całym obszarze wpływów islamu oraz chrześcijaństwa. Sufizm, Sufiyya, Tasawwuf mistyczny nurt w islamie, w pierwszym okresie istnienia często oskarżony o herezję, chociaż zawsze był mistyczną i pokojową formą duchowości. Wielu sufich poniosło męczeńską śmierć z rąk ortodoksyjnych fundamentalistów żądnych władzy a pozbawionych Ducha Bożego. Dzięki działalności Hazrat al-Ghazali sufizm przestał być uważany za kierunek nieortodoksyjny.

Pir-ul-Mulkh Sufi Ofiel Chishty

Mistrz, nauczyciel i przewodnik duchowy Ścieżki - Pir-ul-Mulkh Sufi Ofiel Chishty - przez licznych uczniów duchowych znany serdecznie jako Ofiel Sufi lub Ofiel Ćiśti (Chishti, Chishty) prowadzi nieprzerwanie autentyczne nauczanie sufickie, w tym jako jedyny prowadzi autentyczne ceremonie sufickich inicjacji dla nowicjuszy, dla muridin w Polsce i Europie Środkowej od 1982 roku.  

Pir Ofiel Sufi to wszechstronny, świetnie wykształcony w metodach terapii, mistyki i duchowości Mistrz Życia. Uważany jest za jednego z najlepszych znawców sufizmu w Europie, wykładowców, praktyków medytacji, uzdrawiania oraz nauczycieli metod mistyki sufickiej w Polsce i Europie Środkowej. Pierwsze eksperymenty z sufizmem i sufickim uzdrawianiem rozpoczął już jako dziecko w szkole podstawowej, na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku. Wiedzę z zakresu zielarstwa odziedziczył po matce i babciach, które były tradycyjnymi zielarkami. 

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch S. A. O. Chishty

Nauczyciel i przewodnik suficki udziela uczniowi wskazówek, a uczeń podążając ścieżką modlitewną i medytacyjną i wprowadzając wskazówki w życie niejako sprawdza, eksperymentuje czy i w jaki sposób dokonuje się przez to transformacja. Każdy uczeń jest inny, wymaga innego podejścia i dlatego kontakt z nauczycielem jest tak ważny. To nauczyciel jest tu elementem porządkującym kontekst praktyki. Gdy uczeń jest gotowy, nauczyciel po wielu latach praktyki może wyznaczyć go również na nauczyciela. W ten sposób tradycja jest przekazywana przez setki lat. Oczywiście każdy kolejny nauczyciel naucza w trochę inny sposób, jednakże esencja przekazu jest zachowana.

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch A. O. Chishty - Murshid Ofiel Sufi - Pir A.O.C. - jest sukcesorem i dzierżawcą kilku tradycyjnych linii sufickiego nauczania i praktykowania, w tym tradycji ezoterycznych Batini (al-Batiniyya) i Ahl Haqq, duchowego oddania z regionu Indii, Persji i Pakistanu (as-Subudhiyya), tradycji uniwersalizmu duchowego Akbari (al-Akbariyya), a także śpiewających i tańczących sufich oraz derwiszów Ćiśti z angielska zapisywanych Chishty lub Chishti (al-Chishtiyya).

Z sufickimi praktykami Din-e-Illahi Pir Akbara zetknął się już w młodości w latach 70-tych XX wieku. Nieco później z perskim sufizmem tradycji al-Akbariyya - Szajcha Akbara i Pir Akbar Dżelaluddin al-Morya Khan Ćhishty. Większość formalnych inicjacji i wtajemniczeń w sufickich szkołach oraz uprawnienia i nominacje do reprezentowania tradycji sufickiej otrzymał w początku lat 80-tych XX wieku jako ukoronowanie wielu duchowych poszukiwań, praktyk, modlitw i medytacji nakierowanych na duchowość, mistykę i gnozę (marefat).

W 1983 roku został Szajchem (Mistrzem; pisane także shaikh, sheikh, szejch, szejk, šayh) tradycyjnej starej szkoły as-Subudhiyya as-Sufiyya, której korzenie sięgają przełomu IX i X wieku e.ch. W 1987 roku otrzymał najwznioślejsze duchowe nominacje i tytuły z rąk wielkiego mistrza i przewodnika duchowego zakonów sufi al-Akbariya i al-Chishtiyya, Pir Suachani al-Hajiji, zostając w szczególności uhonorowany tytułami Szajch-ul-Maszajch (Mistrz Mistrzów) oraz Pir-ul-Mulkh (Mistrz Ziemi, Mistrz Planety).

Pir-ul-Mulkh Szajch-ul-Maszajch Sufi A.O. Chishty

W 1988 roku otrzymał także inicjację do Zakonu Sufi w linii sukcesji Hazrat Inayat Khan z rąk Murszida Atuma Thomasa O'Kane i Murszidy Qahiry Qalbi - stając się szybko, jako doświadczony już mistrz i nauczyciel suficki Szajchem (Przedstawicielem w 1988) i Murszidem (Przewodnikiem Duchowym w 1989) w Międzynarodowym Zakonie Sufi z rąk Pir Vilayat Inayat Khana - także adepta sufickiej tradycji Nizami Chishty (an-Nizamuddiniyya al-Chishtiyya).

Mistrz Ofiel Sufi jako jeden z pierwszych nauczał między innymi metod uzdrawiania z pomocą boskiego światła Ilahinoor. Jest to bardzo starożytna metoda przekazywana sekretnie przez sufickie szkoły, bractwa i zakony, w tym szczególnie przez Zakon Sufi al-Akbariyya. Boskie Światło, Illahinoor otacza istotę Boga jako mistyczny Boski Płaszcz Ochronny. Nic ciemnego ani mrocznego nie wchodzi do boskiego świata, nie dotyka ani Boga ani mieszkańców Niebios. Dotknięcie Istoty Światła jest jednym z ważnych początkowych sekretów mistycznej Drogi Sufi (The Sufi Way).