Ścieżka Otwarcia dla duchowego urzeczywistnienia

Ścieżka Otwarcia to praktyczne przybliżenie duchowego urzeczywistnienia oferowanego wszystkim poszukującym przez Drogę Sufi (ang. The Sufi Way, The Sufi Path) - sukcesyjną linię uniwersalnego sufizmu powstałego za sprawą syryjsko-perskiego  mistyka Hazrat Abu Iszaq Szami Cziszti* (Mistrz Syryjczyk; Urs od 941 roku) w czasach końca I tysiąclecia e.ch., w ówczesnym perskim Chorasanie. Hazrat Abu Ishaq Shami Chishti, był uczniem znakomitego charyzmatycznego mistrza Hazrat Mumshad Ilw Dinawari, pochodził ówczesnej Syrii (Asz-Szami), przez większość długiego życie, ponad 60 lat mieszkał w Chisht w Chorasanie, a na koniec życia powrócił do Syrii, gdzie dokonał mistycznego żywota w Akkah pobliżu pogranicza mistycznej wówczas Syrii i Damaszku. 

Duchowe treningi i odosobnienia Ścieżki Otwarcia prowadzone są w kilku krajach europejskich, w tym szczególnie w Polsce, która już w latach 80-tych XX wieku stała się za sprawą Pir-ul-Mulk A. Ofiel Chishty europejskim centrum sufizmu. Programy Ścieżki Otwarcia poświęcone są głębszemu bezpośredniemu doświadczeniu naturalnego pierwotnego stanu czystej świadomości, czystego umysłu, czystych intencji, bezegoistyczności, niedualności, jedności i zjednoczenia, a także jako stan duchowego przebudzenia i oświecenia. Ścieżka Otwarcia to proces naturalonego oświecenia, jasności duszy, który możliwy jest do zrealizowania nieomal dla każdej ludzkiej istoty. 

Ścieżka Otwarcia bazuje na naukach i praktykach sufickiej tradycji rozwoju duchowego i gnozy kultywowanej od 1500 lat - tradycji, która opiera się na swoich starszych siostrach, żydowskiej kabale, helleńskiej gnozie i chrześcijańskiej mistyce (hezychazm) - jednakże sama nie ogranicza się do żadnej doktryny teologicznej jako wyłącznej, swobodnie czerpie ze wszystkich doktryn to, co potrzebne jest duszy dla jej indywidualnego i społecznego rozwoju. Ścieżka Otwarcia jest ze swojej natury bardzo otwarta, ukazując sposoby i metody praktycznego osiągnięcia oświecającego doświadczenia duchowego. Styl prowadzenia medytacji, modlitw, adoracji, praktyk wazif i dhikrów, ćwiczeń oddechowych, styl grupowych jak i indywidualnych warsztatów odosobnieniowych (ang. retreat workshops) uwzględnia metody często stosowane zarówno na Bliskim Wschodzie, w Persji i Środkowej Azji oraz w Indii czy Pakistanie (dawna kraina Sindhu). 

Dodatkowo, Ścieżka Otwarcia oferuje na bazie Drogi Sufi szeroką gamę różnych programów praktyki, odosobnień (ang. retreat) czy rekolekcji, a także indywidualnego kierownictwa duchowego ze strony najbardziej doświadczonych europejskich oraz indyjskich nauczycieli, przewodników i mistrzów duchowej drogi rozwoju i wzniesienia świadomości. Każda osoba uczestnicząca w programach Ścieżki Otwarcia (ang. The Open Path, the Opening Path) może zostać Punktem Światła, Zalążkiem, Ziarnem, wokół którego zgromadzi się przyszła grupa praktykujących Drogę Sufi. 

Droga Sufi od wieków swobodnie czerpie ze wszystkich tradycji mistycznych, duchowych, gnostyckich, kabalistycznych, także religijnych - wszystko to, co jest uniwersalne i pomocne w podążaniu duchową drogą rozwoju i wzniesienia świadomości na niebiańskie wyżyny przebudzenia i oświecenia. Wszelkie praktyki duchowo-mistyczne kultywujemy z należytym szacunkiem i poszanowaniem źródeł z których się wywodzą, a także w sposób twórczy i użyteczny adaptując metody, które sprawdziły się przez wieki i tysiąclecia przynosząc dobre duchowe rezultaty. Dziedzictwo sufizmu zawsze jest uniwersalne, a także zawsze opiera się na sprawdzonych klasycznych metodach praktyki rozwoju wewnętrznego, przebudzenia serca i duszy, a w końcu osiągnięcia stanu czystej boskiej świadomości. 

Ścieżka Otwarcia oferuje przedewszystkim podtawowe nauki i praktyki związane z tematyką taką jak: rozwój serca, niedualność serca, jedność ideałów duchowych, ustawiczna samorealizacja, duchowa miłość, promień miłości, duchowa przyjaźń (waliyat), ocean subtelności, świat aniołów (malakut) i boskich mocy (dżabarut), duchowe uzdrawianie, sztuka kontemplacji metafizycznych a także wiele innych misteriów. 

Przez ostatnie prawie 1500 lat Droga Sufich inspirowała wszystkie europejskie tradycje duchowe, mistyczne, ezoteryczne i hermetyczne, w tym rozwój tradycji różokrzyżowej, misteriów masońskich i egipskich, szkoły teozoficzne i magiczne, szkoły współczesnej gnozy czy kabały, chasydyzm, szkoły mistyki chrześcijańskiej, szczególnie oparty na modlitwie słowa hezychazm. Podobnie jak Europa czerpała wiedzę medyczną z bliskowschodniej tradycji Awicenny (Sufi Ibn Sina), tak samo czerpała z Sufizmu w dziedzinach duchowych, mistycznych i hermetycznych, w sprawach rozwoju duchowego. Sufizm to w praktyce źródło dla wszystkich znanych w Europie od ponad tysiąca pięciuset lat tradycji duchowości i rozwoju wewnętrznego. 

W Polsce, podobnie jak w Hiszpanii czy Włoszech, wiele poszukujących osób przechodzi podobny cykl duchowych poszukiwań: najpierw przez lata katolicyzm (oazy, odnowa w duchu świętym, neokatechumenat), potem chrześcijańskie ruchy protestanckie, różne nurty buddyzmu, szczególnie zen, wadźrajana lub dzogczen, a w końcu medytacyjno-kontemplacyjna joga, żydowska kabała (kabbalah) lub mistyczna szkoła suficka - Droga Sufi. Ścieżka Otwarcia odnosi się do wszystkich lokalnych tradycji reliijno-duchowych, a indywidualne kierownictwo czy przewodnictwo duchowe ze strony doświadczonych nauczycieli i mistrzów Ścieżki Sufich pozwala skorygować wcześniejsze błędy, wyprostować ścieżkę rozwoju i pójść prostą drogą na kolejne szczeble rozwoju duchowej świadomości. 

Duchowe odosobnienie (ang. retreat, spiritual retreat), okres mistycznych rekolekcji dla duszy czy jaźni, to czas dla połączenia się z wewnętrznym życiem (Hayy), czas pogłębienia świadomości serca i duszy (jaźni), czas zintegrowania ideałów którymi się żyje i za którymi tęskni się w głębi serca, czas sięgania do wewnętrznych marzeń i wizji za którymi chce się w życiu podążać. Duchowe odosobnienie to także czas na uzdrawianie siebie z własnych rozbijających emocji, wspomnień i przeżyć. Duchowe odosobnienie to czas pogłębienia własnej duchowej praktyki, modlitwy, medytacji czy adoracji kultywowanej na sposób dawnych kabalistów, gnostyków, mistyków czyli dawnych sufich, w tym Prorockiego Braterstwa Groty czy Chładżagany (Khwajagan) - braterskiego zgromadzenia świętych, mistrzów przewodników i proroków. Wiele osób z pożytkiem dla serca i duszy podjemuje duchowe odosobnienia na kilka czy kilkanaście dni co roku a nawet dwa lub trzy razy w roku, od wielu lat postępując prostą i pewną drogą duchowego rozwoju, drogą przebudzenia. 

Odosobnienia duchowe (ang. spiritual retreats), sufi khalwa (chalła) są istotną częścią wielu tradycji duchowych i misteryjno-religijnych, w tym szkoły buddyjskiej, chrześcijańskiej, hindusitycznej, muzułmańskiej, taoistycznej czy judaistycznej. Duchowe odosobnienia w chrześcijaństwie i szczególnie katolicyzmie rozpowszechnił Święty Ignacy Loyola (1491-1556) wzorując się ze swoimi "Ćwiczeniami Duchowymi" na tradycji sufickiej i różokrzyżowej, a w 1922 roku został uznany przez papieża Piusa XI za patrona duchowych odosobnień, w Polsce najczęściej nazywanych rekolekcjami lub medytacjami ignacjańskimi. W corocznych odosobnieniach duchowych uczestniczy wielu ortodoksyjnych chrześcijan, katolików, prawosławnych i protestantów. Suficki Mistrz i Przewodnik Duchowy, Hazrat Mohiuddin Ibn Arabi (1165-1240), w swoim mistycznym traktacie "Podróż do Pana Mocy" (Risalat al-Anwar) daje wyraźne wskazówki z zakresu duchowego przewodnictwa po wewnętrznej ścieżce, po Drodze Sufich, na czym m.in. wzorował się Ignacy Loyola. 

Zapraszamy na programy treningowe zawierające także wiedzę oraz praktykę psychologiczną i metafizyczną, trwające przez okres dwóch, czterech, dziesięciu dni, a także w wypadku dłuższych okresów indywidualnych odosobnień  (sufi khalwa, khalwat, khalvat, chalła) 21, 30, 40 (chilla, chella), 49 i 84 dni. Jezus swoim czterdzieści dni i nocy trwającym postem pośród modlitw na pustyni, opisanym w Ewangeliach, podobnie jak wcześniej Mojżesz, wskazał drogę duchowego odosobnienia wszystkim, którzy zechcą prawdziwie pójść w Jego ślady. W Polsce najczęściej wybieranym odosobnieniem jest 10-cio dniowe, dokładniej dziewięć noclegów, dziesięć dni praktyki - w cyklu i rytmie tradycyjnej Nowenny. Oczywiście, wcześniej trzeba podjąć krótsze warsztaty zapoznawcze z naukami i praktykami sufickimi (dwu- i czterodniowe), aby wyraźnie zapoznać się z warsztatem praktyk duchowych. W szczególności wszystkich zainteresowanych zapraszamy na zwykle ogólnodostępne, otwarte dla początkujących programy dwu- i czterodniowe poświęcone nauce podstawowych metod praktyki modlitwy, medytacji, sztuki oddychania oraz adoracji. 

"Przyjdź, przyjdź - kimkolwiek jesteś!" - rzecze Hazrat Mevlana Dżelaluddin Rumi 

(W 1958 roku, papież Jan XXIII, napisał w specjalnym orędziu: "W imieniu katolickiego świata, z szacunkiem oddaję hołd pamięci Rumi'ego!" W ten sposób najbardziej uduchowiony i mistyczny katolicki papież XX wieku oddał hołd największemu charyzmatycznemu mistykowi uniwersalnego sufizmu z Anatolii.) W zasadzie powinniśmy mówić o Hazrat Dżelaluddin, bo tam ma na imię mistyk pochodzący z Rum... 

Pir-ul-Mulk A. Ofiel Chishty, znany także jako Sufi Ofiel, Murshid Ofiel, Pir Ofiel, Hazrat Khwaja Ofiel, Pir Akbari, Pir Rishian Ofiel, Khalif-ul-Mulkh, Pir Buzurg Ofiel Subudhi, Pir-o-Murshid Din-i-Illai, jako pierwszy wprowadził do Polski sufizm na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku, ustanawiając w Polsce kilka linii sufickiej nauki i praktyki (w tym subudhiyya, akbariyya, rishiyya, batiniyya, kubrawiyya, chishtiyya, inayatiyya). Został pierwszym polskim mistrzem Khwajagan, Pierszym Cheraq, Przewodnikiem Odosobnień, Mistrzem Przewodników Duchowych, a także Strażnikiem Orędzia Sufich. 

Chishty Sharif - Ajmer

* Hazrat Khwaj Abu Ishaq Shami Chishti znany także jako Hazrat Khwaja Abu Is`haaq Chishty Shami oraz jako Taj-ul-Awaliya Khwaja-e-Khwajagan Hazrat Khwaja Abu Is'haaq Chishty Shami, w skrócie Iszaq Ustad - święty uczeń Hazrat Khwaja Mamshaad Uluwe Dinawar (911/912), to wielki asceta (zahid) i sukcesor czternastu ówczesnych sufickich szkół, bractw i zakonów (tariqat), spożywał tylko jeden posiłek co siedem dni. Jako pierwsze odosobnienie podjął 40 dni praktyki z błaganiem o przebaczenie - khalwat praktyk przebaczenia i wybaczenia oraz błagania o prowadzenie i przewodnictwo duchowe. Już w roku 880 przyjął na naukę mającego siedem lat, swojego przyszłego następcę, którym był Hazrat Khwaja Abu Ahmad Abdal (874-966; inicjowany w 886 roku, w wieku 13 lat). Urs Hazrat Abu Is'haaq Chishty wyznaczamy wedle kalendarza ksieżycowego: 14-y Rabi’ al-Thani/ Rabi ul Akhir 1438 - 13 stycznia 2017 roku; 

14-y Rabi' al-thani 1439 - 2 stycznia 2018; 

14-y Rabi' al-thani 1440 - 22 grudnia 2018;  

14-y Rabi' al-thani 1441 - 11 grudnia 2019; 

14-y Rabi' al-thani 1442 - 29 listopada 2020; 

14-y Rabi' al-thani 1443 - 19 listopada 2021; 

Dzień Urs 14-y Rabi' al-thani 329 Hijr w przeliczeniu dat z kalendarza księżycowego (ruchomego) to był piątek 15 stycznia 941 roku wedle kalendarza solarnego (solarne Urs 15 stycznia każdego roku). Ten dzień, okolica połowy stycznia, najbliższa wolna sobota i niedziela, to najważniejszy warsztat, dzień Urs, spotkanie inicjowanych związanych z duchowymi i mistycznymi tradycjami Mistrza Syryjczyka, Hazrat Chładża Abu Iszaq Szami... 

Awaliya e Kiram - pozostałości po siedzibie Chishty w Chist